Z cyklu „45 minut”: w klasach trudnych zadanie domowe uczniowie zapisują bezpośrednio pod tematem lekcyjnym. Cała lekcja jeszcze widoczniej staje się przygotowaniem do odrabiania zadania domowego – do wzmacniania materiału. Uczniowie często preferują lekcje z bardzo widocznym celem. Ten sposób sprawdza się w zespołach uczniowskich o nikłej motywacji do samodoskonalenia. Czasami należy uczniów uszczęśliwić na siłę! Zaleca się łączenie takiego postępowania w przypadku lekcji o klasycznych ogniwach lekcyjnych.

W jednym z poprzednich tekstów napisałam o badaniu ESLC (European Survey on Language Competences). Wynika z niego, to samo, co widać gołym okiem, z językami obcymi mamy duży problem. Warto poszukać przyczyn tego stanu rzeczy i zastanowić się, jaki jest związek stosowanych dziś w glottodydaktyce metod z osiąganymi rezultatami. Może już czas odejście od tego, co przynosi tak odbiegające od oczekiwań owoce i poszukać nowych rozwiązań?

Z cyklu "45 minut": piszący na tablicy nauczyciel jest nauczycielem nieprzygotowanym do lekcji. Nauczyciel pisząc na tablicy odwraca się do uczniów plecami i często jeszcze mówi w tym czasie – do tablicy. Zapisy nauczyciela powinny być przygotowane w formie prezentacji klasycznych i multimedialnych lub kart pracy i kserokopii, a dziś na ekranach komputerów lub tablic multimedialnych. Tych urządzeń też nie powinien obsługiwać nauczyciel.

O tak zwanej “dzisiejszej młodzieży” każdy nauczyciel mógłby długo i wyczerpująco opowiadać. Choć trudno nam się zapewne do tego przyznać, w naszym patrzeniu na uczniów ulegamy nieraz utartym schematom i stereotypom. Czy zdajemy sobie sprawę, jakim mitom o współczesnych uczniach ulegamy?

Mówi się, mówi… o nowym pokoleniu uczniów i uczennic, wyrosłych w świecie cyfrowym. O cyfryzacji szkoły. O e-podręcznikach. O indywidualizacji w pracy z uczniem. Tu szuka się uzasadnienia zmian koniecznych w oświacie – szczególnym wzięciem u krytyków cieszy się gimnazjum.

Wywołać uczniowski entuzjazm - to marzenie nauczycieli. Znaczy tyle, co wprowadzić w stan zachwytu, rozpalić zapał i wielką chęć do czegoś, radość i uniesienie. Jak organizować uczenie się, aby uczniów zachwycić, wywołać zapał, zapalić do czegoś, zaintrygować ich, np. tematem? Co robić, aby chcieli się wysilać i uczyć? Jak wywołać uniesienie i radość posiadania wiedzy, umiejętności i sięgali po sukcesy? Oto kilka rad na Nowy 2013 Rok (na później też).