Obecnie ponad dwie trzecie części naszej nauki przebiega w miejscu pracy. Wiedza i umiejętności potrzebne pracownikom są zdobywane w miejscu pracy. Obserwujemy powstawanie środowisk pracy i kształcenia, które oferują różnorodne możliwości edukacyjne, od formalnie zorganizowanych programów edukacyjnych po partnerską pomoc w nauce wśród współpracowników oraz szerokie możliwości dla kształcenia nieformalnego.

Szybkość, z jaką dzieci i młodzi ludzie zyskują dostęp do mediów internetowych, konwergentnych, mobilnych i sieciowych nie ma precedensu w historii innowacji technologicznej. Istnieją dwa główne nurty badań nad e-bezpieczeństwem: badania związane z ochroną informacji strategicznych i gospodarczych oraz badania związane z ochroną osób, w szczególności młodych ludzi. Chociaż są to zazębiające się tematy, nasze wydanie specjalne jest poświęcone temu ostatniemu problemowi.

Integracja mediów i technologii cyfrowych w edukacji jest priorytetem polityk w całej Europie. Inicjatywy krajowe i regionalne często opierają się na przekonaniu, że szkoły muszą wyposażyć uczniów w umiejętności niezbędne do czynnego udziału w życiu społeczeństwa wiedzy. Jednak rzeczywistość pokazała, że dobrze zaplanowane wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnych w edukacji wymaga nie tylko nowych mediów i narzędzi, ale także głębokich zmian pedagogicznych, zwłaszcza przyjęcia bardziej zindywidualizowanego podejścia do kształcenia.

Dwie amerykańskie uczelnie ze ścisłej światowej czołowki uniwersyteckiej – Massachussets Institute of Technology (MIT) i Harvard – postanowiły wspólnie stworzyć największy na świecie serwis otwartych kursów online, dostępnych dla każdego mieszkańca globu posiadającego dostęp do internetu. Na inicjatywę nazwaną edX uczelnie przeznaczyły 60 milionów dolarów.

Europa starzeje się. Ludność Europy jest coraz starsza i rodzi to problemy prawie we wszystkich aspektach życia. Koncepcja aktywnego starzenia się pragnie wypracować nową wizję seniorów i ich roli społecznej, bardziej adekwatną do rzeczywistości XXI wieku.

E-learning nie wydaje się być łatwą formą uczenia się. Wymaga przecież wiele samodyscypliny, aby poświęcić swój (cenny) czas na naukę przed komputerem (zwłaszcza gdy jest tyle innych spraw w sieci, które wydają się być ciekawsze...). O ile na poziomie akademickim studenci potrafią i chcą korzystać z kursów online, ta metoda nie była jeszcze stosowana na szerszą skalę na niższych poziomach kształcenia. Może trzeba spróbować?