Co znajduje się w miejscu, gdzie spotyka się świat cyfrowy ze światem fizycznym? Cały szereg połączonych, rozszerzonych doświadcze oraz skarbnica nowych możliwości dla praktyki edukacyjnej - czytamy w najnowszym numerze 39 eLearning Papers.

Nie ma jednego idealnego modelu dla edukacji hybrydowej (mieszanej). Kreatywni nauczyciele mogą zaprojektować różne środowiska uczenia się, w których wykorzystane zostaną przeróżne metody i technologie. W różnych środowiskach potrzebne będą specjalne rozwiązania, które być może w innej szkole się nie sprawdzą. Zaprezentujemy dziś cztery popularne podejścia do edukacji hybrydowej.

Ogromną zaletą istniejących programów edukacji mieszanej jest to, że można stosunkowo łatwo podpatrzeć, jak z wykorzystaniem tej metody uczą inni, w innej szkole i w innym środowisku. Trudno jest się zabrać do samemu i od zera. Dużo łatwiej, gdy rad i wskazówek udzielą nam ci, którzy posługują się tą metodą już dłuższy czas.

Jakiej szkoły, jakiego uczenia się potrzebują dzisiejsi uczniowie, albo szerzej – osoby uczące się? Nad tym pytaniem głowi się wielu badaczy. Tymczasem, gdy oni się zastanawiają nad problemem, pojawił się już kilka lat temu bardzo silny nurt w edukacji – blended learning, zazwyczaj tłumaczone na polski jako edukacja / uczenie mieszane, hybrydowe albo zróżnicowane. Czym jest? O tym już za chwilę.

Największym wyzwaniem związanym z edukacją mieszaną jest nie tyle konieczność opanowania przez uczących się określonych technologii edukacyjnych, z pomocą których będą się uczyć, lecz pewna zmiana mentalna. Muszą chcieć się uczyć, być odpowiedzialni za własne kształcenie. Każde kształcenie zdalne wymaga takiej odpowiedzialności.

Od kilku miesięcy w cyklu Wiedza 3.0 prezentowane są wypowiedzi ekspertów zajmujących się na co dzień e-learningiem. Prezentacje dotyczą m.in. najnowszych trendów w zdalnym nauczaniu. Co wynika z tych rozmów?