Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej w ramach realizowanego projektu systemowego „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia zawodowego w uczeniu się przez całe życie” opracowuje 165 kursów e-learningowych dla wybranych grup efektów kształcenia w najpopularniejszych zawodach.

Studiowanie na najbardziej prestiżowych uczelniach świata to marzenie milionów, na które pozwolić sobie może garstka szczęśliwców. Jedną z nich była Daphne Koller, obecnie profesor ze Stanfordu, której pasją stało się nauczanie innych z użyciem nowych technologii i całkowicie za darmo.

Kończy się realizacja cyklu szkoleniowego z zakresu kształcenia dla odległość, organizowanego przez Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej w ramach projektu systemowego "Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie". Przedstawiamy wyniki ewaluacji tego wyjątkowego w skali kraju przedsięwzięcia, w którym do tej pory wzięło udział kilkuset pracowników placówek edukacyjnych.

Obecnie ponad dwie trzecie części naszej nauki przebiega w miejscu pracy. Wiedza i umiejętności potrzebne pracownikom są zdobywane w miejscu pracy. Obserwujemy powstawanie środowisk pracy i kształcenia, które oferują różnorodne możliwości edukacyjne, od formalnie zorganizowanych programów edukacyjnych po partnerską pomoc w nauce wśród współpracowników oraz szerokie możliwości dla kształcenia nieformalnego.

Można pytać: czy? Ale patrząc na postęp technologiczny (co raz to nowe narzędzia, które ułatwiają i umilają nam naukę w sieci), nieustanne kłopoty z finansowaniem oświaty (nie tylko w Polsce), idiotyczne pomysły (już w majestacie prawa) zapchania klas jak największą ilością uczniów, bardziej wskazane byłoby zapytać: kiedy to nastąpi? Bo że kiedyś nastąpi, nie mam złudzeń.

Integracja mediów i technologii cyfrowych w edukacji jest priorytetem polityk w całej Europie. Inicjatywy krajowe i regionalne często opierają się na przekonaniu, że szkoły muszą wyposażyć uczniów w umiejętności niezbędne do czynnego udziału w życiu społeczeństwa wiedzy. Jednak rzeczywistość pokazała, że dobrze zaplanowane wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnych w edukacji wymaga nie tylko nowych mediów i narzędzi, ale także głębokich zmian pedagogicznych, zwłaszcza przyjęcia bardziej zindywidualizowanego podejścia do kształcenia.