fot. Fotolia.com

Czy to dobrze, że małe dziecko jest przywiązane do mamy? Dlaczego dziecko w wieku przedszkolnym czasem musi mieć dużo swobody, a czasem musi być kontrolowane przez dorosłych? Czy zabawa w wieku szkolnym to strata czasu? W jakich sytuacjach buntowanie się nastolatka jest objawem jego prawidłowego rozwoju? Na te i wiele innych pytań można znaleźć odpowiedź w nowej serii poradników opracowanych przez Zespół Wczesnej Edukacji IBE.

Nie w każdym miejscu możemy tak samo dobrze uczyć się. W jednych czujemy się lepiej, w innych gorzej. Jedne zapewniają nam dobre warunki, np. światło, powietrze i akustykę, inne nas przytłaczają, rozpraszają, demotywują. Od pewnego czasu w literaturze używa się określenia „środowiska uczenia się“ dla opisania warunków, w jakich następuje nauka, w szkole i poza szkołą. Ale co to oznacza: dobre środowisko uczenia się?

Wdałem się w dyskusję o rankingach szkół z nauczycielem, który jest ich zwolennikiem. Już zacząłem wytaczać armaty, gdy mój polemista zgasił mnie pytaniem: A co proponujesz? Tylko niech twoja odpowiedź będzie konkretna, dostosowana do naszych realiów, osadzona w „tu i teraz”. Od razu przypomniała mi się rada innego nauczyciela: żyj konstruktywnie. Zatem wycofałem armaty i zacząłem konstruować odpowiedź.

Ośrodek Rozwoju Edukacji we współpracy z firmą Think Global - wydawcą e-booka, z przyjemnością udostępnia wszystkim uczącym się języków obcych publikację autorstwa Aleksandra Lubiny „Języki bez belfra”. Jak poprawić nasze kompetencje językowe? Nauka w szkole i kursy językowe nie wystarczą, trzeba jeszcze stosować proste ćwiczenia i reguły – proponuje autor poradnika i doświadczony nauczyciel języków obcych.

W ostatnich latach widać ogromne zainteresowanie uczeniem się, m.in. na skutek zmian ekonomicznych i społecznych, wiążących się z przejściem od społeczeństwa przemysłowego do społeczeństwa opartego na wiedzy – społeczeństwa, w którym każdy (większość) ma dość wiedzy, aby z uzyskanej informacji umieć zrobić odpowiedni użytek. Według P. F. Druckera nadchodzący czas, to czas umysłowego pracownika, który oprócz formalnego wykształcenia posiada umiejętność praktycznego stosowania wiedzy oraz nawyk nieustannego uczenia się.

Myślę o wpływie dorosłych i nauczycieli na życie dzieci i uczniów. Nie chodzi mi o wielkie wypowiedzi skierowane do dziecka, ale o takie codzienne odpryski od życia, wypowiedziane zdania, zauważenie lub niezauważenie dziecka, uwaga dla ucznia, niepotrzebna krytyka, nieadekwatne ocenianie itd. Zdałam sobie sprawę, że te małe sytuacje projektują przyszłe losy i życie dziecka.