Projekty edukacyjne w szkołach mogą być niezwykle wartościową formą uczenia się dla osób, które rzeczywiście są w nie zaangażowane. Przekonujemy się o tym dzięki wielu inicjatywom, które na przestrzeni ostatnich lat działy się i dzieją się dzięki zaangażowaniu uczniów i nauczycieli w całej Polsce. Warto zwrócić uwagę na fakt, że prawdziwa wartość pracy projektowej ujawnia się nie tylko w rezultatach projektu. Bardzo istotne jest wszystko to, co zadziało się „po drodze”. Bo właśnie wtedy ujawniało się uczenie się realizatorów projektu.

Jestem nauczycielem matematyki w szkole podstawowej. Koledzy i koleżanki po fachu określają mnie belfrem młodego pokolenia, jednak, jak wielu z nas, jedną nogą stoję w 19-wiecznym pruskim modelu edukacji. Uczniowie usadzeni w ławkach wzywani wybiórczo do tablicy, nauczyciel wykładowca, kreda i tablica, zadania domowe, testy i sprawdziany, brak indywidualizacji. Jednakowe tempo i poziom dla wszystkich. W taki sposób byłem uczony. Projekty, praca w grupach, personalizacja uczenia, rozwój umiejętności miękkich były rzadkością lub nie było ich wcale.

Prowadzenie projektów szkolnych to doskonały sposób, by nie tylko przekazywać wiedzę i zachęcić do jej zdobywania, ale także by pomóc uczniom odnaleźć się we współczesnym świecie. Podczas realizacji projektów młodzi ludzie mogą lepiej poznać swoje mocne strony, zaakceptować siebie, poczuć się pewniej podczas publicznych wystąpień, otworzyć na problemy innych. Ta forma pracy kładzie nacisk na rozwijanie wśród uczniów kompetencji XXI wieku, tzw. life skills, tak bardzo pożądanych we współczesnym świecie. O tym, jak dobrze ten rodzaj nauczania wpisuje się w obecne wyzwania edukacyjne opowiada zdobywczyni tytułu Nauczyciel Roku 2017 i Superbelfer Marta Florkiewicz-Borkowska*, jurorka konkursu "Projektanci edukacji" organizowanego przez Nową Erę.

Jednym z wielu trendów edukacyjnych, na które panuje obecnie zdrowa moda jest promowanie myślenia krytycznego w edukacji. Wśród licznych programów, książek i metod na wyróżnienie na pewno zasługują rutyny lub inaczej schematy widocznego myślenia. Warto poznać tą metodę dydaktyczną słabą znaną w Polsce z nazwy, choć same schematy nierzadko pojawiają się jako elementy popularnych ćwiczeń kształtujących krytyczne myślenie. Czym innym jest jednak wykorzystywanie pojedynczych rutyn, a czymś innym całościowe zrozumienie metody.

Pandemia koronawirusa pokazała, jak wiele jest do zrobienia w zakresie nie tylko edukacji cyfrowej, ale przede wszystkim bezpieczeństwa w sieci oraz wykorzystania nowych technologii dla prowadzenia ciekawych i angażujących zajęć dla dzieci i młodzieży. Projekt CyberMocna Szkoła skierowany jest do nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej, wychowawców oraz nauczycieli języka angielskiego. Projekt realizowany jest przez Fundację Citi Handlowy im. L. Kronenberga. W projekcie udział wezmą eksperci z projektu edukacyjnego Bezpieczeństwo w Cyberprzestrzeni, funkcjonującego przy programie Bankowcy dla Edukacji, prowadzonym przez Związek Banków Polskich. Partnerem projektu jest szkoła języka angielskiego dla dzieci i młodzieży Early Stage.

Za nami pierwszy miesiąc nauki w szkołach i przedszkolach. Mimo iż tylko część z nich przeszła na edukację zdalną lub hybrydową, to wizja kolejnej fali pandemii niepokoi nie tylko uczniów i ich rodziców, ale też całe grono pedagogiczne. Doświadczenia z minionego roku szkolnego, gdzie granica pomiędzy szkołą, pracą i domem praktycznie się rozmyła, sprawiają, że mamy dreszcze na samą myśl o powrocie do tych czasów. Jednak te same doświadczenia sprawiają również, iż mądrzejsi o błędy, które popełniliśmy i wiedzę, którą w ekspresowym tempie musieliśmy zdobyć, możemy tworzyć plan B wizji przyszłości edukacji.