Jak dowiedzieć się czegoś więcej o uczniach? Jak poświęcić im więcej czasu? Przeczytałam wpis Michelle Russell jednej z nauczycielek matematyki w USA na jej blogu MiddleWeb. Pomysł jest niezwykle prosty, a bardzo koresponduje z tym o czym się mówi też w polskiej oświacie, czyli o potrzebie budowania relacji.

Nie byłoby #SuperKoderów w naszej Szkole Podstawowej nr 8 w Gdyni, gdyby nie nagrany przez uczniów klasy V B film. Miał on przekonać komisję, że nasi uczniowie bardzo chcą być #SuperKoderami i poznawać historię razem ze schratchowym duszkiem Chronoskiem. Już sama praca nad filmem była bardzo kształcącym wyzwaniem. I świetną zabawą. Podczas wspólnego pisania i przerabiania scenariusza oraz kilkakrotnego nagrywania tych samych scen lepiej się poznaliśmy. O ilu talentach, nie tylko aktorskich, nie wiedzieliśmy! W swojej pracy rzadko wykorzystywałam kamerę. Od czasu gdy powstał film, robię to znacznie częściej. Również na historii.

Racjonalność dzisiejszej szkoły charakteryzują masowość, obowiązek szkolny i zunifikowane programy. Szkołę konstytuuje dziś działanie „wszyscy to samo, tak samo i w tym samym czasie”. Jeżeli chcemy w prostu sposób zakwestionować racjonalność dzisiejszej szkoły, to co w zamian? Jak powinien być zorganizowany jej inny model? Czy jest możliwe nowe jej zdefiniowanie? Jak brzmi racjonalność edukacji nowego wymiaru i proces jej transformacji?

„Jesteś w mojej drużynie?” – pyta w najnowszym spocie kampanii Cartoon Network „Bądź kumplem, nie dokuczaj!” Robert Lewandowski. Akcja społeczna propagująca koleżeńskie zachowania wystartowała po raz piąty.

Podczas konferencji Edcamp na Białorusi w październiku 2019 roku uczestniczyłam w warsztacie prowadzonym przez nauczycieli białoruskich Swetłanę, Alenę i Jurę na temat uczenia dzieci tolerancji. Warsztat składał się z kilku prostych ćwiczeń, które można przeprowadzić w szkole np. na godzinie wychowawczej. Opiszę je, bo może komuś się przydadzą. Oczywiście najważniejsze jest omówienie z uczniami ćwiczenia, a to zostawiam już Wam.

Edukacja znajduje się dziś w głębokiej transformacji, przy czym trudno jest stwierdzić, w którą stronę powinniśmy zmierzać. Można tworzyć katalog kompetencji przyszłości, ale za kilka lat może się okazać, że to jednak nie o to chodzi. To nie jest tak, że tylko szkoła czy uczelnia jest zła i wszystkie winy można zrzucić na te instytucje. Problem leży także po stronie uczniów/studentów – zwłaszcza ich motywacji i wychowania, czy szerzej ujmując – przygotowania do samodzielnego życia.