Ewolucja człowieka od lat pobudza naszą ciekawość i coraz to nowe badania. Analizujemy skamieniałości i poszukujemy wyjaśnień jak i dlaczego pojawiły się różne cechy Homo sapiens. W ostatnich latach sporo uwagi poświęcanej jest mózgowi społecznemu, czyli życiu społecznemu. Nasi przodkowie stawali się coraz inteligentniejsi, bo mogli wykorzystywać odkryte zdolności kooperacyjne do zdobywania pożywienia i polepszania warunków życia.

Pedagogika jest dyscypliną naukową, która pozostaje zarówno kluczowa dla rozwoju intelektualnego jednostki, jak i jej skutecznego funkcjonowania w świecie społecznym. Z tego względu staje się częstym obszarem debat nie tylko naukowych, zwłaszcza że sposobów nauczania jest równie wiele co wykonujących to zadanie nauczycieli. Przedmiotem zainteresowania Wiesławy Leżańskiej i Elżbiety Płóciennik – autorek najnowszej publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego staje się pierwszy (najważniejszy) z etapów pozyskiwania wiedzy.

Czy szkoła czasu pandemii i szkoła przed pandemią to ta sama instytucja? Czy mamy do czynienia z tą samą edukacją, do jakiej przywykliśmy, czy też coś się zmieniło lub zmienić się musi, aby szkoła mogła dalej wypełniać swoją rolę w społeczeństwie?

Kilka dni temu w grupie nauczycieli informatyki dyskutowaliśmy na temat Podstawy Programowej i jej realizacji przez nauczycieli w szkole podstawowej. Niekiedy do szkół średnich przychodzi młodzież, która nie dysponuje wiedzą na temat podstawowych pojęć. Czy wynika to z faktu pominięcia istotnych treści Podstawy, czy po prostu młodzież zapomina, czego się nauczyła. Można jednak temu zaradzić. Wystarczy np. wykorzystać w rozsądny sposób (rozsądny - czyli z nastawieniem na cel) narzędzia TIK-owe plus wskazywać wartościowe pozycje, które rozbudzą zainteresowanie tematem i sprawią, że informatyka przestanie być "przedmiotem do zaliczenia".

Nakładem Wydawnictwa Impuls ukazała moja książka "Cogito - szkoła z własnym obliczem", która może stać się dla dyrektorów szkół cenną inspiracją do oddolnej zmiany szkoły. Książka ta stanowi głos w dyskusji na temat polskiej szkoły na tle mojego własnego biograficznego doświadczenia, moich doświadczeń jako pedagoga i nauczyciela, jako dyrektorki szkoły, ale także jako twórcy rozwiązań w zakresie edukacji szkolnej. Jest to książka, w której wyrażam optymistyczne przekonanie, iż niezależnie od wszelkich uwarunkowań strukturalnych (a niekiedy ideologicznych) można zmieniać szkołę, a dzięki temu – zmieniać społeczeństwo. Szkoła może być źródłem postępu. Przy czym oczywiście zmiana szkoły nie powinna być nigdy celem samym w sobie.

W trzeciej dekadzie XXI wieku potrzeby środowiska naturalnego wychodzą na pierwszy plan, coraz więcej bowiem otrzymujemy danych, że z naszą planetą nie dzieje się dobrze. Dlatego tak ważna jest edukacja ekologiczna dzieci - to one będą żyć w świecie, który doznał już wielu szkód spowodowanych niewłaściwym gospodarowaniem zasobami planety.