Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z 20.08.2010 r. klasy gimnazjalne, w których obowiązuje nowa podstawa programowa kształcenia ogólnego, mają obowiązek udziału w realizacji gimnazjalnego projektu edukacyjnego. Pod tym pojęciem nie kryje się nic innego, jak zespołowe, zorganizowane i zaplanowane działanie uczniów, mające na celu rozwiązanie jakiegoś problemu z zastosowaniem różnych metod.

fot. Fotolia.com

Każde dziecko, które dopiero uczy się mówić, przekręca głoski, skraca wyrazy, przestawia kolejność sylab. Upraszcza sobie w ten sposób trudną wymowę języka ojczystego. Jest to proces naturalny i nosi nazwę swoistej mowy dziecięcej. Ma on jednak swoje prawidła i dlatego trudno czasami odróżnić zjawiska naturalne od wady wymowy. Na szczęście coraz więcej pedagogów zdaje sobie sprawę z wagi problemu i dokształca się w zakresie logopedii.

Żyjemy w specyficznym kraju. Chociaż czasy PRL-u dawno minęły, nieufność i podejrzliwość, jakie zakorzeniły się w tym okresie w obywatelach Rzeczypospolitej nadal trzymają większość w żelaznym uścisku. Zanurzeni w ciągłej biurokracji, odbijając się od różnych okienek urzędowych, Polacy jako naród nie mają za grosz optymizmu...

Jeszcze tylko miesiąc do początku szkoły dla najmłodszych. Reforma edukacji związana z obniżeniem obowiązku szkolnego trwa od 2009 r. Ten rok jest ostatnim, w którym to rodzice mogą zadecydować, czy sześciolatka posłać do pierwszej klasy czy zostawić w przedszkolu lub zerówce. Od września 2012 roku obowiązkowo wszystkie 6- i 7-latki trafią do podstawówek.

Nie od dziś wiadomo, że szkoła jest miejscem, w którym znacznie lepiej odnajdują się dziewczynki niż chłopcy. Są one przeważnie grzeczniejsze, spokojniejsze, łatwiej podporządkowują się regułom, lubią się uczyć i współpracować ze sobą. Jak w tym szkolnym świecie mają odnaleźć się mali mężczyźni, dla których jest to często świat zbyt obcy?

Czy znamy w polskiej literaturze pozytywną postać przedsiębiorcy? Zarabianie pieniędzy, jako niegodne tak uduchowionego narodu jak Polacy, pojawia się zazwyczaj w kontekście czarnego charakteru, w oparach oszustw lub kolaboracji z zaborcą. Czy negatywny stereotyp przedsiębiorcy obecny w naszej kulturze, nie szkodzi młodym ludziom w myśleniu o przyszłości zawodowej?