Szkoła z Klasą 2.0 prowadzona jest od 2002 roku przez Centrum Edukacji Obywatelskiej i „Gazetę Wyborczą” pod honorowym patronatem Ministra Edukacji Narodowej. Od 2010 roku skupiamy się na mądrym wykorzystywaniu technologii informacyjno-komunikacyjnych w uczeniu i nauczaniu.

Pilotaż rządowego programu "Cyfrowa Szkoła" na półmetku. Podręczniki się tworzą, sprzęt zakupiony, nauczyciele szkolą się na potęgę z "miękkich" technik bez dotykania klawiatur. Sieci współpracy utworzone z rozkazu i odgórnie, delikatnie mówiąc, kuleją. Kto przygotuje 400 tysięcy nauczycieli do używania IT na lekcjach i jak ma wyglądać "rytuał przejścia"? Kto wejdzie w rolę szamana szkolnego przewrotu?

Grupy słabe? Zdarzają się! Grupy słabe, to grupy nie rokujące dobrze przy uzyskiwaniu mierzalnych, zakładanych celach formalnych. To grupy składające się z dzieci uzdolnionych jednokierunkowo, kiedyś nazywanych genialnymi idiotami, z dzieci opóźnionych przez zaniedbania administracyjne – przez realizacje programów, przerabianie podręczników i nauczane przez złych nauczycieli.

Dla kogo napisane są podręczniki? Dla nauczycieli czy dla uczniów? Młodzi i ambitni nauczyciele najszybciej odkrywają odpowiedź. Świetnie opowiedział o tym podczas jednej z konferencji TEDx Tyler DeWitt, nauczyciel biologii i chemii ze Stanów Zjednoczonych.

Znów będzie o neuronach lustrzanych! Od dawna nosiłam się z zamiarem napisania tekstu o tzw. miękkich kompetencjach, które dziś nie są w cenie i które obecny system edukacyjny konsekwentnie pomija. W systenie testocentrycznym liczy się tylko to, co można zmierzyć i porównać, a cechą miękkich kompetencji jest właśnie to, że nie poddają się prostemu testowaniu. Nie jest to zapewne jedyny powód ich ignorowania, bo jak rozwijać zdolność współpracy w szkole, która stawia na konkurencję i sprowadza naukę do wyścigu szczurów.

W krótkiej i zwięzłej opinii profesorowie z Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN dokonali jednoznacznej i miazdżącej oceny reformy obniżenia wieku szkolnego. Wyliczyli największe zaniedbania i braki, nie wahając się przy tym wskazania na arogancję, nieodpowiedzialność, a nawet bezmyślność Ministerstwa Edukacji Narodowej we wprowadzaniu zmian w edukacji kosztem społeczeństwa.