Nauczanie to nie tylko przekazywanie wychowankom wiedzy naukowej i próba zaszczepienia w młodzieży miłości do poznawania świata, ale też czynny udział w kształtowaniu postaw i osobowości dzieci. Wpływ ten jest widoczny zwłaszcza na poziomie szkoły podstawowej, kiedy uczeń często po raz pierwszy ma okazję zetknąć się z treściami, które z czasem staną się bazą dla jego dorosłego światopoglądu.

Walka nie kończy się po gongu, czyli jak pokonać agresję – to tytuł pierwszego z filmów z serii „Zagrożenia dorosłego świata – jak sobie z nimi radzić”, zrealizowanego przez firmę Tutto Arts & Media. Jest to pakiet nowoczesnych filmów edukacyjnych na lekcje wychowawcze, przeznaczonych dla uczniów szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych.

Aleksandra Pezda ogłosiła swoją książką koniec ery kredy, a ostatnia książka dr Marzeny Żylińskiej „Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi” jest początkiem budowy nowego modelu edukacji. Poddając krytyce tkwiący w feudalnych strukturach system, przedstawia powody, dla których szkoła musi się zmienić. Obie prace dokonują zmiany w myśleniu o uczeniu się i nauczaniu. Zmieniają świadomość kreując nowy paradygmat edukacji.

Jaka będzie szkoła przyszłości? Wyobraźmy sobie szkołę za 10, 20 albo 30 lat. Czy uczniowie wciąż będą siedzieć w ławkach? Czy ciągle będą uczyć się z podręczników i pisać kredą po tablicy? A może książki zastąpią już zupełnie tablety, a tablica razem ze ścianą staną się całkiem wirtualne? Spróbuj sobie to wyobrazić i nakręć o tym film.

Żadne dziecko – idąc do szkoły, nie planuje, że zostanie „złym uczniem” lub „dzieckiem z trudnościami w uczeniu się”... Każde chciałoby mieć dobre oceny, dostawać pochwały i nagrody. Niestety zaledwie 15-20% dzieci w przeciętnej klasie szkolnej uzyskuje opinię ucznia bardzo dobrego. Taki wynik powinien wywoływać refleksję odnośnie „edukacyjnej straty”, zagrożenia wykluczeniem społecznym i słabym efektem wyrównywania szans w szkole.

W ramach wakacyjnej akcji czytelniczej połknąłem książkę pt. „The 5 Dimensions of Engaged Teaching”. Książka napisana jest z przekonaniem, że bycia dobrym nauczycielem można się nauczyć. W inspirujący sposób pokazuje fundamenty zaangażowanego nauczania. Teoretyczne akapity obrazowane są praktycznymi przykładami przedstawiającymi w jaki sposób, w ramach pracy nad „byciem nauczycielem”, można je rozwijać.