"44 listy ze świata płynnej nowoczesności" Zygmunta Baumana to moja obowiązkowa lektura, którą polecam również wszystkim wybierającym się na wakacje i szukającym również przygody intelektualnej. Oczywiście szukam i próbuję w niej znaleźć to wszystko, co może uzasadniać zmiany we współczesnej szkole, w systemie edukacji i w dydaktyce.

Współczesne muzea i centra nauki coraz chętniej korzystają z Facebooka, Twittera czy portalu Flickr. Choć nie każdy internauta, który jest fanem konkretnego muzeum w świecie wirtualnym, przyjdzie do niego w "realu", to obecność na portalach społecznościowych jest niemal koniecznością: zapewnia doskonałą promocję instytucji i umożliwia dzielenie się wiedzą z internautami.

Rok szkolny zakończony. Ministerstwo się chwali wynikami i udanymi reformami, lecz wielu rodziców małych dzieci kontestuje reformę i szykuje paczkę z podpisami pod projektem ustawy odwołującą przepisy posyłające sześciolatki do szkół, a na antenie TOK FM dwóch ekspertów rozmawia o tym, co się udało i nie udało zrobić w oświacie.

Warto rozwinąć dyskusję na temat otwartych zasobów edukacyjnych w polskim internecie. Nie chodzi tu o prezentację dogmatycznych poglądów, że oto OZE muszą być i basta (albo odwrotnie), ale powinniśmy zacząć się spokojnie zastanawiać, czy i w jakim stopniu nowoczesna edukacja w Polsce potrzebuje takich zasobów, co można stworzyć, w jakim zakresie, dla kogo i za ile.

Nie od dziś wiadomo, że szkoła jest miejscem, w którym znacznie lepiej odnajdują się dziewczynki niż chłopcy. Są one przeważnie grzeczniejsze, spokojniejsze, łatwiej podporządkowują się regułom, lubią się uczyć i współpracować ze sobą. Jak w tym szkolnym świecie mają odnaleźć się mali mężczyźni, dla których jest to często świat zbyt obcy?