Howard Gardner mówi: jako badacz i psycholog zgłębiałem tajniki ludzkiego umysłu. Badałem jego rozwój, organizację i to, jak wygląda w pełni swego rozwoju. Obserwowałem, jak ludzie zdobywają wiedzę, jak wykorzystują kreatywność, jak kierują innymi, jak zmieniają swój i cudzy umysł. Od czasu do czasu  przedstawiałem poglądy na temat tego, jak umysł powinien funkcjonować.

Żegnając tegorocznych gimnazjalistów zadałem im pytanie, które usłyszałem na konferencji prowadzonej przez Marshalla Goldsmitha. Na pytanie: Ilu z was chciałoby, aby ludziom na świecie żyło się lepiej, dostatnio i szczęśliwie, wszyscy podnieśli ręce. Uczniów też o to zapytałem. Zdawałoby się, że odpowiedź może być jedna. Ku mojemu zaskoczeniu, niewielu zareagowało.

Tegoroczne wyniki matur nie napawają optymizmem. Jeśli jedna czwarta wszystkich zdających nie zdaje egzaminu, to znaczy, że mamy jakiś poważny problem. A tłumaczenie, że akurat trafił się „słaby rocznik“, jak to można było usłyszeć od b. ministra edukacji, zaliczyć by trzeba raczej do stwierdzeń i niefortunnych i niepoważnych. Na uczniów zawsze najprościej zrzucić...

Niedawno byliśmy świadkami uroczystego otwarcia planetarium Niebo Kopernika w CNK. To najnowocześniejsze miejsce w Europie, gdzie można podziwiać nawet 20 milionów gwiazd! I choć niewątpliwie warto odwiedzić w tym celu Warszawę, to na szlakach wakacyjnych podróży możemy pooglądać Wszechświat w planetariach rozsianych po całej Polsce.

OECD zaprezentowała wyniki badań uczniów „Students On Line“ będące częścią Międzynarodowego Programu Oceny Umiejętności Uczniów, czyli PISA 2009. Badano w nim  umiejętności korzystania z internetu. Wyniki polskich uczniów można określić krótko: kl@pa. Gorszy wynik od nas wśród krajów UE odnotowali tylko uczniowie austriaccy.

Z pomocą studentek z pewnego Nauczycielskiego Kolegium Języków Obcych została przeprowadzona lekcja w jednej z polskich szkół podstawowych, w której odbywały całoroczne praktyki. Owa lekcja „nieco“ odbiegała od typowych, frontalnych, książkowych, aemocjonalnych zajęć. Otóż była to nauka dramą! Dzieci były zachwycone, gdyż nikt tak z nimi wcześniej nie uczył się języka.