Można powiedzieć, że nasze władze oświatowe zajmują się: 1. Tym, co ma być przedmiotem nauczania, czyli – czego mamy nauczać? A więc np. podstawą programową, podręcznikami, programami nauczania. 2. Sprawdzaniem efektywności nauczania, czyli egzaminami i sprawdzianami zewnętrznymi. Ale to są dwie sprawy, że tak powiem, brzegowe...Stabilny stołek oświatowy
Można powiedzieć, że nasze władze oświatowe zajmują się: 1. Tym, co ma być przedmiotem nauczania, czyli – czego mamy nauczać? A więc np. podstawą programową, podręcznikami, programami nauczania. 2. Sprawdzaniem efektywności nauczania, czyli egzaminami i sprawdzianami zewnętrznymi. Ale to są dwie sprawy, że tak powiem, brzegowe...
Kilka dni temu w dyskusji o polskiej szkole „do tablicy” wywołana
została Finlandia. Zobaczmy więc, jak tam wygląda edukacja. W szkole
podstawowej w Meri-Rastila, na przedmieściach Helsinek, uczniowie w
korytarzu strzepują śnieg z butów, zdejmują je i wchodzą do klasy w
skarpetkach. Po 45 minutowej lekcji znów pójdą się bawić na placu
zabaw...
Czy przy obecnych regułach gry polska szkoła może dobrze wypełniać swoją misję?
Jaki charakter szkoły one kształtują? Jaki rodzaj dyrektora,
nauczyciela i ucznia promują? Odczuwam pewną satysfakcję, podejmując
tytułowy temat, bo są w nim same proste pytania. A na proste pytania
można udzielać wyłącznie prostych odpowiedzi...
Fizyka to przedmiot wywołujący wśród uczniów zainteresowanie, ale
jednocześnie uznawany przez nich za trudny. Właśnie dlatego młodzież tak
niechętnie chce zdawać fizykę na maturze. Spośród 366 623 maturzystów w
r. szk. 2009/2010 tylko 28 452 (7,7%) zdawało maturę z fizyki
(CKE. Raport Matura 2010). Realizatorzy projektu „Fizyka jest ciekawa”
chcą to zmienić.
Niektóre źródła szacują, że ponad 80% nauki ma miejsce w pracy, a nie na
poziomie edukacji wyższej lub podyplomowej. Aby utrzymać swe znaczenie
dla rozwoju kapitału ludzkiego przyszłych pracowników, kształcenie musi
zostać ściśle powiązane z procesem pracy i stać się integralną częścią
codziennych zajęć pracowników i kadry kierowniczej.
Reformatorom chyba brakuje odwagi, gdyż pozostawiają nienaruszony filar
dziewiętnastowiecznego modelu herbartowskiego system klasowo-lekcyjny i
tradycyjne przedmioty nauczania. W dalszym ciągu szkoła ma być miejscem
przekazywania i egzekwowania pamięciowego opanowania gotowej wiedzy,
której zakres ustalają władze i nauczyciele.
