Jedną z największych wartości społeczności internetowych, także tych powstających dla wspólnego uczenia się, jest wielowymiarowy dialog. Każdy z uczestników sieci ma równy dostęp do tych samych narzędzi, każdy może zabrać głos. Anonimowość ośmiela do zabierania głosu. Dialog taki powinien być obecny nie tylko w Internecie, ale także i w każdej szkole. Czy tak jest?
Czy w obecnych czasach można się uczyć - w szkole i w domu - nie korzystając z pomocy urządzeń technologicznych? Pewnie można, ale to nie ma większego sensu. Jeżeli cenimy swój czas, swoją wiedzę i umiejętności, relacje z innymi osobami, chcemy być odpowiedzialni za wybory i decyzje, musimy korzystać z nowoczesnych technologii - aby bardziej efektywnie się uczyć.
Niektórzy twierdzą, że nie ma już skutecznej edukacji bez wykorzystywania nowych technologii. Inni mówią, że trzeba tworzyć nowe zasady i strategie edukacji oraz nową dydaktykę dopasowaną do epoki powszechnego korzystania z zasobów Internetu. Ale przecież, technologie i środki dydaktyczne są tylko tłem do zmian. Jaka jest (będzie) dydaktyka epoki cyfrowej?
Zakończył się ambitny międzynarodowy projekt edukacyjny Dzieląc Europejskie Wspomnienia – Sharing European Memories (SEME), w którym aktywnie uczestniczyła młodzież z polskich szkół. Powstał on, aby promować ideę europejskiego obywatelstwa, poprzez dzielenie się wspomnieniami i refleksjami na temat podziałów, których doświadczały narody Europy.
W Polsce uczy się mądrzej WF-u niż matematyki. Nie wymagamy od ucznia, żeby zrobił salto, jeżeli nie opanował prostego przewrotu. W matematyce tak właśnie postępujemy - wymagamy od uczniów rozwiązywania abstrakcyjnych zadań, ignorując fakt, że nie opanowali podstawowych działań, podstawowych pojęć matematycznych.
Przy okazji I edycji konkursu na Najbardziej Innowacyjną i Kreatywną Uczelnię w Polsce, zapytaliśmy uczelnie o stosunek do otwartej edukacji. Poprzez sondę chcieliśmy zorientować się, czy mają one świadomość istnienia otwartych zasobów edukacyjnych, oraz – co istotniejsze – jaki mają stosunek do powiększania takich zasobów w sieci.
'Film był fajny, podobał się nam' - na tym stwierdzeniu dyskusja o filmie często się kończy. Nauczyciele po usłyszeniu takiej opinii mogą czuć się bezradni. Co zrobić, żeby uczniowie bardziej świadomie podchodzili do filmów? Przeczytajcie tekst o filmowym analfabetyzmie przygotowany na potrzeby projektu Filmoteki Szkolnej Centrum Edukacji Obywatelskiej.
Jedną z największych wartości społeczności internetowych, także tych powstających dla wspólnego uczenia się, jest wielowymiarowy dialog. Każdy z uczestników sieci ma równy dostęp do tych samych narzędzi, każdy może zabrać głos. Anonimowość ośmiela do zabierania głosu. Dialog taki powinien być obecny nie tylko w Internecie, ale także i w każdej szkole. Czy tak jest?
Czy w obecnych czasach można się uczyć - w szkole i w domu - nie korzystając z pomocy urządzeń technologicznych? Pewnie można, ale to nie ma większego sensu. Jeżeli cenimy swój czas, swoją wiedzę i umiejętności, relacje z innymi osobami, chcemy być odpowiedzialni za wybory i decyzje, musimy korzystać z nowoczesnych technologii - aby bardziej efektywnie się uczyć.
Niektórzy twierdzą, że nie ma już skutecznej edukacji bez wykorzystywania nowych technologii. Inni mówią, że trzeba tworzyć nowe zasady i strategie edukacji oraz nową dydaktykę dopasowaną do epoki powszechnego korzystania z zasobów Internetu. Ale przecież, technologie i środki dydaktyczne są tylko tłem do zmian. Jaka jest (będzie) dydaktyka epoki cyfrowej? 
Zakończył się ambitny międzynarodowy projekt edukacyjny 
W Polsce uczy się mądrzej WF-u niż matematyki. Nie wymagamy od ucznia, żeby zrobił salto, jeżeli nie opanował prostego przewrotu. W matematyce tak właśnie postępujemy - wymagamy od uczniów rozwiązywania abstrakcyjnych zadań, ignorując fakt, że nie opanowali podstawowych działań, podstawowych pojęć matematycznych.
Przy okazji I edycji 
'Film był fajny, podobał się nam' - na tym stwierdzeniu dyskusja o filmie często się kończy. Nauczyciele po usłyszeniu takiej opinii mogą czuć się bezradni. Co zrobić, żeby uczniowie bardziej świadomie podchodzili do filmów? Przeczytajcie tekst o filmowym analfabetyzmie przygotowany na potrzeby projektu 
