Destrukcyjne zachowania uczniów przeszkadzają w prowadzeniu skutecznego procesu nauczania. Obecne trudne czasy (pandemia, izolacja, wojna) dodatkowo zmniejszają cierpliwość nauczycieli. Co może zrobić nauczyciel, aby zmienić złe zachowanie uczniów?

Pod koniec zeszłego roku mieliśmy okazję pojechać do Finlandii i wziąć udział w szkoleniu o fińskim systemie edukacyjnym. Nasza szkoła, Navigo, dostała dofinansowanie w ramach programu Erasmus+ i pewnego chłodnego październikowego dnia zameldowaliśmy się w Helsinkach na pięciodniowy kurs.

Enigmatyczny tytuł niniejszego artykułu zaczerpnąłem z Ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw, uchwalonej przez Sejm w dniu 7 kwietnia br. Prawniczo-bełkotliwy zapis kryje w sobie bodaj najważniejszą zmianę, jaką w ostatnim czasie wprowadzono w polskim systemie oświaty. I - uwaga - moim zdaniem jest to zmiana na lepsze! Fakt, że na podobnej zasadzie, jak z kozą rabina, którą mądry rebe kazał dokwaterować do koszmarnie zatłoczonego mieszkania, a później wyprowadzić, powodując tym poczucie, że zrobiło się zdecydowanie luźniej. Tym niemniej, w gęstych oparach absurdu spowijającego za sprawą reformy Zalewskiej polską szkołę, czuć niewielki powiew świeżego powietrza. A rzecz dotyczy egzaminu ósmoklasisty.

Od ponad tygodnia niemal wszyscy pomagamy. Tak, jak potrafimy, na tyle, na ile możemy. Jedną z form wsparcia dzieci, które przybywają do nas z Ukrainy, może być możliwość spokojnego spędzenia czasu wolnego. Aktywność, którą na pewno możemy zaproponować to czytanie! Poniżej możesz znaleźć kilka linków do darmowych książek i materiałów w języku ukraińskim.

Mimo, że przeżywamy niepewność teraźniejszości i obawy o przyszłość możemy tworzyć dla naszych uczniów klasie bezpieczną przystań i zapewnić im poczucie normalności w chaotycznym świecie. Tworzeniu bezpiecznego środowiska, w którym uczniowie mogą czerpać radość z nauki nawet w trudnych czasach, to zadanie dla nauczyciela.

Uczenie się języków obcych stanowi złożony proces układania i odpowiedniego przechowywania wiedzy. Ważną rolę w akwizycji pełnią nie tylko czynniki poznawcze, lecz także cechy osobowości czy temperamentu. Mit supremacji inteligencji nad pozostałymi zmiennymi psychologicznymi zdaje się być już dawno obalonym. Zatem, skoro wysoki poziom inteligencji rozumianej jako „zbiór możliwości służących do przystosowania się do środowiska”[1] nie jest jedynym predyktorem sukcesu w edukacji, to co o nim decyduje?