Żyjemy w ciekawych czasach, w których tak wiele wokół nas się zmienia. Wydaje się, że również edukacja podlega zmianom, a zatem także szkoły. Jaka zatem jest nowoczesna szkoła? Postanowiliśmy zorganizować (po raz kolejny) spotkanie ze społecznością naszej szkoły, aby porozmawiać o tym, co jest dla nas ważne i w którym kierunku powinniśmy podążać. Do takich spotkań i rozmów chciałbym zachęcić inne społeczności szkolne w Polsce. To ważne, abyśmy o edukacji i kształceniu myśleli i rozmawiali jak najczęściej.

Nasze przekonania na temat tego, co pomaga uczniom w nauce mogą być mylne. Nauka o uczeniu się przetestowała wiele z tych przekonań, a dowody wskazują, że niektóre z naszych najczęstszych przekonań na temat uczniów są błędne. Jakiś czas temu omawiałam pięć popularnych przekonań związanych z nauczaniem[1]. Cieszyło się sporą poczytnością. Temat nie jest wyczerpany, dlatego w tym wpisie zaprezentuję kolejne popularne mity na temat uczenia się.

Zachwycanie się fińską edukacją jest w Polsce dość powszechne, nie od dziś, a miejsce Finlandii w międzynarodowych badaniach edukacyjnych często przywołują politycy, akademicy, dyrektorzy i nauczyciele czy działacze organizacji pozarządowych. Ten punkt odniesienia bywa jednak uproszczony, często bowiem przywołujemy elementy, które akurat nam pasują, a pomijamy inne. Stąd też być może w naszych rozmowach upowszechniamy też mity, które upraszczają obraz fińskiej edukacji (np. mylnie twierdzono, że w szkołach nie ma podziału na przedmioty). Zorganizowane po raz pierwszy w Polsce Dni Fińskiej Edukacji i konferencja online "Szkoła po fińsku. 6 aspektów fińskiej edukacji", pod patronatem Ambasady Finlandii, były okazją do przyjrzenia się kilku fundamentalnym założeniom i praktycznym aspektom tego wielkiego sukcesu edukacyjnego.

Szwecja cieszy się na świecie doskonałą reputacją nie tylko w kategorii edukacji, ale także swojej zrównoważonej gospodarki oraz wdrażania i wykonywania z pewnymi sukcesami obowiązków państwa opiekuńczego. W edukacyjnych badaniach porównawczych PISA 2022 wypada całkiem dobrze (przeważnie wyniki powyżej średniej dla krajów OECD). Przed jakimi wyzwaniami edukacyjnymi stoi Szwecja? Otóż problemów jest kilka (na pewno nie wyczerpiemy całej listy).

Zmiana w edukacji zaczyna się w nas samych. Trudno jest narzucić swój punkt widzenia i oczekiwać, że ludzie za tobą pójdą. Można ich zmusić na różny sposób (niestety zdarza się), ale czy wtedy nawet dobre pomysły uda się rzeczywiście i trwale wprowadzić w życie? Trzeba innego podejścia. Budujmy kulturę współpracy w szkołach. Współpraca będzie czymś, co pozwoli nam pójść dalej ze zmianami.

Zadziwiające rzeczy dzieją się we francuskim systemie edukacji. Nie od dziś zresztą - wygląda na to, że pewna edu-niemoc i nierozwiązane problemy ciągną się już co najmniej dwie dekady. Na stanowisku ministra edukacji jest wysoka rotacja (już 4 osoby w cztery lata). Niedawno Premierem Francji został młody polityk, właśnie dotychczasowy minister edukacji. Z kolei Prezydent Macron, zapewne pragnąc wypełnić lukę po tej „nieoczekiwanej” zamianie miejsc, przedstawił własny plan na poprawę edukacji we Francji. Ambitny i adekwatny do wyzwań? Chyba nie bardzo…