Zadziwiające, że współczesne systemy edukacji tak małą uwagę zwracają na kształtowanie świadomości ekonomicznej społeczeństwa, w szczególności w obszarze finansów osobistych. Tracą na tym przede wszystkim zwykli ludzie, choćby dlatego, że nie potrafią zadbać o swoje zasoby finansowe i albo nadmiernie się zadłużają.Świadomość ekonomiczna a edukacja
Zadziwiające, że współczesne systemy edukacji tak małą uwagę zwracają na kształtowanie świadomości ekonomicznej społeczeństwa, w szczególności w obszarze finansów osobistych. Tracą na tym przede wszystkim zwykli ludzie, choćby dlatego, że nie potrafią zadbać o swoje zasoby finansowe i albo nadmiernie się zadłużają.
Historia współczesnego Edutainment liczy sobie „zaledwie” kilkadziesiąt lat. Dzięki rozwojowi środków masowego przekazu możemy zaobserwować siłę i skuteczność tej metody edukacji społecznej. W ten sposób - poprzez programy telewizyjne i radiowe - miliony ludzi na całym świecie zdobywają praktyczną wiedzę i zmieniają swoje postawy. 
Otwarta, aktywna i wirtualna – taka ma być polska szkoła promowana w projekcie „Szkoła dla przyszłości”. Ten postęp nie będzie jednak możliwy bez nauczycieli, którzy są tym ogniwem edukacji, bez którego nie można sobie wyobrazić ani funkcjonowania systemu oświatowego, ani wprowadzenia w nim jakichkolwiek zmian.
Edutainment z wykorzystaniem środków masowego przekazu jest dziś jednym narzędzi zmniejszania nierówności w dostępie do nowoczesnej wiedzy i cyfrowych technik informacyjno-komunikacyjnych. W ten sposób nie tylko przekazujemy treści edukacyjne, ale możemy także uczyć odbiorców, jak wykorzystać różne kanały komunikacji do edukacji.
Web 2.0 oznacza zupełnie nowy wymiar komunikacji i edukacji. Dotychczasowy użytkownik zasobów internetowych staje się ich jednoczesnym twórcą. W ten sposób możemy nie tylko korzystać z wiedzy dostępnej w sieci, ale również dzielić się nią, zwłaszcza w kontekście osobistych doświadczeń. Z tej możliwości korzysta coraz więcej osób.
Istotą działań typu Edutainment jest połączenie edukacji z rozrywką. Mottem tzw. edukacji rozrywkowej jest stwierdzenie „uczyć bawiąc”. Wskazuje to na odpowiednią hierarchię ważności. Przez Edutainment rozumiemy takie działania, których celem jest przede wszystkim edukacja, zaś forma rozrywki jest sposobem uatrakcyjnienia lub ukrycia przekazu o charakterze edukacyjnym.
Na początku grudnia 2007 poznaliśmy wyniki międzynarodowego testu PISA [Program Międzynarodowej Oceny Umiejętności Uczniów], w którym polscy uczniowie wypadli całkiem nieźle, zwłaszcza jeżeli chodzi o umiejętność czytania ze zrozumieniem. Chciałabym się jednak skupić nie na wynikach badania, ale na specyficznej atmosferze, jaka im towarzyszy.
Ostatnie komentarze