Dajemy uczniom informację zwrotną, aby nasi uczniowie rozwijali się i efektywnie uczyli. Czy jednak nasze informacje zwrotne rzeczywiście zawsze wpływają na rozwój uczniów, czy są dostatecznie rozwojowe?
Sprawdzian jako narzędzie w nauczaniu
Uważam, że sprawdzianom i ich ocenieniu nie poświęca się w szkole należytej uwagi. Niby ocenianie, owszem, jest ważne, ale raczej jako pokazanie uczniom, czego nie wiedzą, a co powinni. Przeprowadzanie i wykonywanie sprawdzianów ma jednak szersze znaczenie. Pojawią się głosy, że sprawdziany i ocenianie nie są wcale potrzebne. Ale tak nie jest! Sprawdzian to ważny element procesu uczenia się. Dzięki dobrze zaplanowanemu sprawdzianowi i jego ocenie uczeń ma okazje zobaczyć, że się uczy, a to jest niezbędne dla jego motywacji. Dodatkowo przygotowując się do niego, ale też wykonując sprawdzian, uczniowie efektywnie się uczą.
Projekty uczniów w Edpuzzle
Edpuzzle to platforma, która pozwala nauczycielowi ułożyć ciekawy, filmowy test. Jak to możliwe? Do filmów z YouTube lub do swoich prywatnych nagrań dołączamy pytania, które pojawiają się później na ekranie w ustalonym przez nas momencie. Film się zatrzymuje, a uczniowie udzielają odpowiedzi dotyczących tego, co przed chwilą usłyszeli lub co powinni wywnioskować na podstawie obejrzanych fragmentów materiału.
Praca z tekstem
Wszyscy uczniowie, niezależnie od tego, czy mają problemy z czytaniem, czy czytają biegle, muszą przetwarzać złożone treści i potrafić wydobywać i oceniać ważne informacje i zawarte w nich koncepcje.
ZagrajMY w lekcję, czyli o mocy grywalizacji
Grywalizacja, zwana również gamifikacją, zagościła w murach polskich szkół już kilka lat temu. Cieszy się dość dużą popularnością, gdyż urozmaica lekcje intrygującą fabułą, atrakcyjnym systemem motywowania i przez pewien czas odrywa uczniów od myślenia tylko o ocenach (czy może inaczej mówiąc – uczenia się tylko dla stopni). Zdarza się jednak, że tworzenie gry może być zbyt dużym wyzwaniem dla prowadzącego zajęcia. Dlaczego? Ponieważ pomysł, realizacja, sprawdzanie zadań uczniów, a także zliczanie punktów spoczywa najczęściej na barkach nauczyciela. Z drugiej jednak strony może nie warto rezygnować z tak angażującej uczniów metody – wystarczy ją tylko zmodyfikować. I taką modyfikacją chciałabym się dzisiaj podzielić.
Metoda debaty oksfordzkiej w praktyce (Akademia Młodego Superbelfra)
Metoda debaty oksfordzkiej to nic innego jak usystematyzowana metoda dyskusji, która można zastosować w trzech wymiarach: na lekcji w klasie, podczas sparingów oraz podczas turniejów debaty oksfordzkiej. Sama metoda to holistyczny sposób uczenia różnych umiejętności zawartych w obecnych kompetencjach kluczowych. Często mówimy dzisiaj też o kompetencjach 4K, czyli myśleniu krytycznym, kreatywności, komunikacji i kooperacji. Metoda debaty oksfordzkiej rozwija wszystkie powyższe umiejętności ucząc przy okazji wystąpień publicznych, panowania nad ciałem i głosem, a także nad wszechobecnym stresem.
Cyfrowa taksonomia (Blooma) – Akademia Młodego Superbelfra
Taksonomia Blooma to system klasyfikowania umiejętności i celów nauczania opracowany przez psychologa Benjamina Blooma w latach 50. XX wieku. Składa się on z sześciu poziomów związanych z rozwijaniem umiejętności myślenia krytycznego. Są to: poziom zapamiętywania, rozumienia, stosowania, analizy, syntezy i twórczości. W 2007 Andrew Churches zmodyfikował tę taksonomię pod kątem edukacji czasów cyfrowych.