Rosnąca popularność portali społecznościowych – a przede wszystkim Facebooka – w życiu młodych ludzi skłania do refleksji i zastanowienia się nad tym, jak wykorzystać je do celów edukacyjnych? Może warto zwrócić uwagę nauczycieli na dostępne za darmo, tworzące się na tzw. „społecznościówkach” oprogramowanie social software, które służy do przechowywania różnego rodzaju treści, dzielenia się i zarządzania nimi?

„To jedyny pozytywny efekt reformy, że rodzice wykazali się ponadprzeciętną aktywnością obywatelską” – tak inicjatorka akcji Ratuj Maluchy, Karolina Elbanowska, komentowała niedawno obywatelski projekt ustawy przeciw reformie, która miała wprowadzić obowiązek szkolny dla sześciolatków. Istotnie, poruszyć i zjednoczyć ludzi wokół sprawy to jest sukces. Zgadzam się również z diagnozą: szkoły w Polsce pozostawiają wiele do życzenia, a MEN prowadzi politykę faktów dokonanych i nie podejmuje z rodzicami dialogu. Moje wnioski z diagnozy sytuacji w polskiej szkole są jednak odmienne od tych, które wyciągają liderzy ruchu.

Internet to przede wszystkim wygodne narzędzie, z którego użytkownicy korzystają w związku ze swoją pracą i życiem prywatnym. Wykorzystujemy go nie tylko dlatego, że jest powszechnie dostępny, ale dlatego, że jego charakter idealnie pasuje do zasadniczych cech charakteryzujących życie i funkcjonowanie w erze informacji – staje się nowym, konkurencyjnym środowiskiem działania człowieka.

Aż 65% internautów deklaruje, że tworzy własne treści, które później publikuje m.in. w serwisach społecznościowych. Jednocześnie 85% użytkowników sieci przyznaje, że dzieli się znalezionymi w Internecie materiałami ze znajomymi – wynika z badania agencji social media Think Kong i serwisu badawczego StudentsWatch.pl.

Matematyka to jeden z najważniejszych elementów szkolnej edukacji. Żaden inny przedmiot nie wzbudza tyle emocji, zarówno wśród uczniów, ale także środowiska naukowego. Matematyka ma tyle samo miłośników, co i przeciwników. Wydawnictwo Nowa Era przygotowało „Raport problemów matematycznych w edukacji wczesnoszkolnej”, w którym diagnozuje główne kłopoty w nauczaniu tego przedmiotu w najmłodszych klasach szkoły podstawowej. Przeprowadzone badania pokazują przede wszystkim, że istnieje poważna rozbieżność między teorią nauczania matematyki a praktyką szkolną.

Wystąpienie na VI Kongresie Obywatelskim było dla mnie dużym wyzwaniem. Przede wszystkim, było to doświadczenie całkowicie dla mnie nowe, do którego byłam zupełnie nieprzygotowana, jako świeża absolwentka liceum. Zdobywając średnie wykształcenie, nigdy nie podejrzewałam, że spotka mnie taki zaszczyt i zarazem tak wielkie wyzwanie. Po dwunastu latach kształcenia byłam zupełnie nieprzygotowana do tego, by wyrazić swoje myśli przed tak wielkim audytorium.