Lubimy obwiniać jedni drugich o błędy popełnione w procesie edukacji. Zdarzało się to nieraz w przeszłości nawet jaśnie panującym ministrom w MEN. Najwięcej dostawało się nauczycielom wczesnoszkolnym, wiadomo, w końcu to one, nauczanki, rozpoczynały szkolną edukację i uczyły dzieci podstaw „wszystkiego”. A zatem „za wszystko” odpowiadają. No to zobaczmy za co (między innymi)…

(C) Cartoon Network

Pobudzanie dziecięcej wyobraźni, rozwijanie kreatywności i twórczej odwagi – takie cele stawiają przed sobą organizatorzy projektu edukacyjnego „Studio Wyobraźni Cartoon Network”. Oprócz specjalnego konkursu dla dzieci, na stronie internetowej projektu dostępne są także dedykowane nauczycielom scenariusze lekcji na temat kreatywności i wyobraźni.

fot. Fotolia.com

Mistrzem stajemy się wtedy, gdy o najbardziej skomplikowanych sprawach możemy mówić w sposób prosty, żeby wszyscy zrozumieli i mogli za tym pójść. Przez pierwsze 50 lat życia człowiek się uczy, a potem już można zacząć o spuściźnie… I to ma związek z byciem Mistrzem - mówiła Iwona Majewska-Opiełka podczas III Kongresu Tutoringu w Warszawie. Mistrz musi mieć jakąś spuściznę. A to łączy się z potrzebą sensu życia, nadania mu jakiejś wyższej wartości.

(C) Edunews.pl

Matematyki można uczyć aż do zanudzenia dzieci w ławkach. Tylko po co? Czy to ich zachęci do rachunków? Można też co jakiś czas wyjść z klasy na szkolny korytarz, dziedziniec, skwer, do ogrodu itp. i tam uczyć matematyki – tej samej poważnej matematyki, ale "na podwórku".

(C) Edunews.pl

Podwaliny pod współczesny system oświatowy położone zostały w pierwszej połowie XIX w., kiedy w państwie pruskim wprowadzono obowiązek szkolny a samą szkołę zorganizowano na podobieństwo fabryki. Nauczyciele stali się obsługiwaczami pasa transmisyjnego przekazującego wiedzę z podręczników do kajetów a sami uczniowie – obiektami do formowania w oparciu o sztywno ustalone normy jakości. Mieli się ćwiczyć w dyscyplinie i punktualności wedle jasnych i jednolitych dla wszystkich programów.

fot. Fotolia.com

Dzieci to mali badacze świata. Mają wrodzoną ciekawość i skłonność do eksperymentowania. Uczą się poprzez działanie – obserwują, wypróbowują, doświadczają. Przyswajają wiedzę wtedy, gdy są zaangażowane i gdy temat je ciekawi. Poznają świat na zasadzie prób i błędów. Te naturalne skłonności dzieci mogą rozwinąć się w pełni przy wykorzystaniu metody projektów badawczych.