Pomysł laptopów dla polskich uczniów został odsunięty w czasie, gdy okazało się, że przed wyborami ta inicjatywa nie ma najmniejszych szans na realizację w zbiurokratyzowanej strukturze administracji. Niemniej jednak, gdyby pomysł powrócił do sfery debaty publicznej, warto mieć na uwadze doświadczenia nie tylko portugalskie, o których sporo pisano, ale również australijskie. Można w ten sposób uniknąć wielu błędów i pomyłek.

Popularność e-booków na świecie rośnie w dużym tempie, głównie dzięki coraz większej dostępności cenowej smartfonów, tabletów i czytników e-książek oraz lawinowo rosnącej ofercie (e-)czytelniczej. A jak wygląda sytuacja w Polsce?  Czy i nas czeka zastąpienie papieru nowymi technologiami? Wygląda na to, że od tej tendencji nie ma już odwrotu.

Z czym nam się kojarzy „technologia informacyjna”? W szkole - z informatyką. Tragiczny błąd! Alan Kay [1] zauważył kiedyś, że technologią zawsze nazywamy to, co pojawiło się na świecie po nas. Technologie, które były powszechne w okresie początków naszego osobistego rozwoju uważamy za naturalne. To właśnie dlatego technologii informacyjnej druku na papierze nikt nie nazywa dziś “technologią informacyjną”. W sprawie nowszych technologii już takiej jednomyślności nie ma.

Jednym z celów Raportu horyzontalnego dla systemu oświaty (The Horizon Report K-12) jest ułatwienie władzom szkolnym planowania wykorzystania technologii w nauczaniu. Tworzony przez międzynarodowe konsorcjum raport jest jednym z niewielu opracowań, które dotyczą zmian w edukacji na poziomie globalnym. To cenne źródło informacji dla polskich edukatorów.

Uczniowie często traktują edukację szkolną jako nudną, mało praktyczną, niewykorzystującą możliwości oferowanych przez powszechnie dostępne technologie. „Kiedy idę do szkoły, muszę zwolnić obroty" – to typowa ocena szkoły przez młodzież. Jak można to zmienić? Odpowiedzi na to pytanie szukają organizatorzy projektu „Moj@ edukacja”, wspieranego przez firmę iSource i polskich partnerów Apple.

Jest takie miejsce na świecie, gdzie oficjalnie (sic!) telefony komórkowe przestały być "wrogiem publicznym" nr 1 nauczycieli. To prowincja Ontario w Kanadzie. Tutejsze władze edukacyjne uznały, że czas zakończyć bezsensowną walkę z komórkami i trzeba po prostu zaprząc je do pracy z uczniami. Z komórkami stało się zatem tak, jak kiedyś z kalkulatorami.