Bardzo trudno jest czegokolwiek się nauczyć, gdy myślimy, że coś nam zagraża i się boimy. Ocenianie kształtujące stwarza warunki, w których uczniowie mogą się czuć bezpiecznie. Sprzyjające środowisko jest tworzone poprzez budowanie zaufania i szacunku między nauczycielem a uczniami.

Naukę matematyki warto opierać na aktywności i działaniu uczniów, a jednym z narzędzi temu służących mogą być gry i zabawy matematyczne. Takie podejście sprawdza się szczególnie na etapie edukacji wczesnoszkolnej i pozwala tworzyć przestrzeń do wypracowywania osobistych strategii rozwiązywania problemów matematycznych, sprzyja rozwijaniu współpracy i komunikowania się.

Pewien czas temu promowaliśmy wśród nauczycieli – SOK, czyli Sprawnościowy OK. Wiem, że wiele osób zaczęło z powodzeniem go stosować. Mało o tym mówimy, bo pomysł jest bardzo prosty i łatwy w zastosowaniu. Przedstawię go w trzech krokach.

Zaprezentuję osiem zasad planowania i przeprowadzania zdalnie zadania edukacyjnego. Zasady te są aktualne w każdych – nie tylko zdalnych – warunkach.

Oczywiste jest, że uczniowie bardziej się angażują w naukę, gdy czują, że to, czego się uczą, jest ważne, interesujące i przydatne. Przeprowadzono wiele badań, z których takie wnioski można wyciągnąć.

Nie rozbudzimy miłości do muzyki uczniów w szkole podstawowej ani rygorystycznymi wymaganiami, ani egzekwowaniem trudnych i niezrozumiałych dla większości wiadomości teoretycznych. Wydaje się, że to, czego potrzebujemy najbardziej, to kontaktu z (żywą) muzyką poprzez granie (na wszystkim), bawienie się dźwiękami, współpracowanie w zespole (różnych instrumentów), a nawet prostego (żywiołowego) komponowania i odkrywania melodii. Przydałoby się więcej zabaw muzycznych podanych w sposób, w który da każdemu radość z uczestnictwa w zajęciach.